//meuladopoetico.com/

Vilmar Donizetti Pereira

BRASA

Num voo imaginário                             Na sombra das flores                            Das nuvens do arvoredo                     No meu sonho solitário                        Dos lindos esplendores                       Que refletem no penedo                                                                                         Sinto o inato e suave olor                    Das entranhas do vento                      Que me levam sob o sol                        Enquanto tento compor                     O meu laço de sentimento                    Com a semente de girassol                                                                                 Debaixo do tempo sublime                 Que rege o caminho eterno                 Que sigo com a minha asa                   Com o âmago que exprime                  O que escrevo no caderno                  Para acender a minha brasa                                                                                 Por entre o corpo e a alma                    Da bela existência fugaz                      Que no meu horizonte reluz               Para andar com mais calma                Pela maravilha que satisfaz               O desejo bom que me seduz