//meuladopoetico.com/

Thiago R

É com lágrimas que recordo...

É com lágrimas que recordo e canto,

A lira do passado com tristeza,

Calma como a saudade, um encanto,

Pelos ares no azul d\'um céu turquesa. 

 

Morto repousa aqui nesses recantos,

O olhar vetusto de velha duquesa,

Que trazias de outrora os negros prantos,

Sonhos áureos idos na correnteza. 

 

E as brumas nos tons roxos das olheiras, 

De novo lembram mórbidos luares 

Vagando sobre as pálidas roseiras. 

 

Nesses vales de etéreos esplendores, 

Onde segues o silêncio a cantares,

Que sinto novamente essas dores.

 

Thiago Rodrigues